Quarantaine klinkt Frans, maar het woord heeft een Italiaanse oorsprong:
quaranta giorni – 40 dagen. Ik verblijf sinds vrijdag in quarantaine en ik vrees dat er heel wat mazzel voor nodig is om mijn “eenzame opsluiting” niet lánger dan 40 dagen te laten duren. Mazzel voor ons allemaal – als Nederlanders, als Europeanen en als wereldbewoners. En ja, ik behoor tot de mensen die een beetje meer mazzel nodig gaan hebben dan anderen. Want ik mag dan niet bejaard of zwak zijn – een arts adviseert quarantaine uiteraard niet voor niks.
Gelukkig kwam dat advies niet onverwacht – ik kon enkele weken wennen aan het idee. Al tijdens het eerste gesprek over het Coronavirus met Mineola* – de woest aantrekkelijke Italiaanse arts waarover ik verder lekker alles privé houd ;-) – werd me akelig duidelijk dat Nederland in rap tempo te maken zou krijgen met dezelfde hartverscheurende COVID-19 horreur als Italië. Daarnaast besefte ik wat dat voor mij persoonlijk inhield – als iemand wiens longen ooit blijvend beschadigd werden door massale, centrale longembolieën.
Het eerste dat ik deed was slaap inhalen, zodat mijn immuunsysteem de strijd voldoende uitgerust kon aangaan. Slaap inhalen en uitrusten bleek iets dat ik kennelijk te weinig had gedaan, want mijn lichaam kon ruim een week lang maar geen genoeg krijgen van slaap. Daarna begon het verwerken en het leren omgaan met het “nieuwe normaal” dat het Coronavirus ook voor mij bracht. Dat verwerken ging gepaard met tranen – heel veel tranen. Daardoor bleef het hier nóg langer stil; het lukte me gewoonweg niet om deze post te schrijven zonder wéér emotioneel te worden. Het omgaan met het “nieuwe normaal” zal nog wel even een uitdaging blijven – vooral door de isolatie, gecombineerd met de onzekerheid hoe lang die zal gaan duren.
Maar Mineola was vorige week heel duidelijk en verre van de spreekwoordelijke zachte heelmeester: quarantaine – geen quasi-quarantaine. Dat in elk geval tot na de eerste grote Coronagolf, waarin op een gegeven moment van zijn Nederlandse collega's méér zal worden gevraagd dan ze eigenlijk nog aankunnen.
#BlijfThuis
Ik behoor dus tot de personen bij wie besmetting met het Coronavirus mogelijk heel naar of zelfs dodelijk kan uitpakken. Daarom mag ik nu “even” niet naar buiten, maar ook niet knuffelen – laat staan zoenen of vrijen. En daarom vraag ik jou om de instructies van de overheid alsjeblieft op te volgen; vooral voor jezelf en je dierbaren – maar ook voor al die kwetsbare onbekenden zoals ik. #BlijfThuis als je ziek of verkouden bent en houd 1,5 meter afstand!
Veel liefs en blijf gezond!
♡
Mariella
*) Mineola is uiteraard niet zijn echte naam. Het is het koosnaampje dat ik voor hem verzon, toen het me na 30 oefenen nog steeds niet lukte om zijn achternaam correct uit te spreken. Die naam klinkt dus een heel klein beetje als mineola – mijn lievelingsvrucht.
